Η εκπαίδευση ύπνου προσεγγίζει τον ύπνο από την σκοπιά της συμπεριφοράς του παιδιού και προσπαθεί να την «διορθώσει». Η ολιστική προσέγγιση της επιστήμης του ύπνου από την άλλη πλευρά, εξετάζει τη συμπεριφορά για να βρει τις βαθιές αιτίες που την προκαλούν και να τις επιλύσει.

Προσεγγίζοντας την οικογένεια ως μια ομάδα, ως ένα σύστημα που τα μέλη του αλληλοεπηρεάζονται, μπορούμε να βελτιώσουμε συνολικά την ευημερία της. Οι προκλήσεις ύπνου του παιδιού είναι προκλήσεις όλης της οικογένειας και απαιτούν διεξοδική αξιολόγηση και υποστήριξη, κάτι για το οποίο οι μέθοδοι εκπαίδευσης ύπνου δεν είναι σχεδιασμένες να υποστηρίξουν.

Οι μέθοδοι εκπαίδευσης ύπνου συχνά παραβλέπουν ολόκληρη την εικόνα, συμπεριλαμβανομένης της εμπειρίας εγκυμοσύνης, της εμπειρίας γέννησης, της εμπειρίας μετά τον τοκετό, της διαχείρισης της επαγγελματικής ζωής, των σχέσεων και της σύνδεσης, της ανάπτυξης του παιδιού, της παιδικής ψυχολογίας, της υποστήριξης και της σωματικής/ψυχικής υγείας όλων στην οικογένεια.

Επιπλέον, έρευνες δείχνουν ότι οι μέθοδοι εκπαίδευσης ύπνου που προτείνουν να αφήνεται το μωρό μόνο του να κλαίει για να μάθει να κοιμάται, ανεβάζει τα επίπεδα του στρες στο σώμα του και επηρεάζει το πως ο εγκέφαλος αντιδρά στο στρες, παραβιάζει τη βιολογική του ανάγκη για συρρύθμιση (καρδιακοί παλμοί, θερμοκρασία κτλ) και θέτει σε κίνδυνο τη δημιουργία ασφαλούς δεσμού προσκόλλησης με το φροντιστή του. Επιπρόσθετα, οι γονείς αναγκάζονται να πάνε ενάντια στα ένστικτά τους να παρηγορήσουν το μικρό τους. Μια τέτοια μέθοδος σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί ακόμη και να καταστεί τραυματική για το μωρό ή/και τον γονέα του.

Επιλέξτε μια ομαδική προσέγγιση που αντιμετωπίζει και υποστηρίζει τις ανάγκες όλων σε ολόκληρη τη δυναμική της οικογένειας, εξετάζοντας συνολικά το πλαίσιο του ύπνου – τους φυσικούς, συναισθηματικούς, κοινωνικούς, αναπτυξιακούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες – για να αντιμετωπίσετε και να διαχειριστείτε τις ανάγκες ύπνου της οικογένειας σας.